سیستم‌های هیدروپونیک، بطور کلی به سه نوع باز (Open)، بسته (Close) و نیمه باز (Semi-open) تقسیم بندی می‌شوند.

هر کدام از این سیستم‌ها دارای معایب و مزایایی هستند که بطور خلاصه به آنها می‌پردازیم.

• سیستم هیدروپونیک باز (Open Hydroponic Systems):

این سیستم بصورتی طراحی می‌شود که با هزینه کم بتواند پاسخگوی نیاز تولید کننده باشد. در این سیستم، بدون در نظر گرفتن میزان مصرف گیاه، صرفا با تزریق مقدار مواد غذایی مناسب مورد نیاز گیاه، به رشد آن کمک می‌شود. در انتهای این سیستم، مواد غذایی به همراه آب به خارج از گلخانه هدایت می‌شوند.

مزایای این سیستم:

1- هزینه اولیه راه اندازی کم به نسبت سیستم بسته

معایب سیستم:

1- مصرف بالای آب

2- مصرف بالای کود

3- آلوده شدن محیط زیست

به دلایل بالا، این تکنیک دیگر امروزه کارایی نداشته و منسوخ شده است.

• سیستم هیدروپونیک بسته (Closed Hydroponic Systems):

این سیستم بگونه‌ای طراحی می‌شود تا با حداقل مصرف آب و کود، بالاترین عملکرد را داشته باشد. در این سیستم پس از تزریق آب و مواد غذایی محلول به داخل سیستم، در انتها با خروج زه آب، این محلول مورد تجزیه قرار می‌گیرد و با موادی که مورد نیاز گیاه بوده و در محلول بدلیل مصرف توسط گیاه دچار کاهش شده، تقویت شده، تنظیم pH,EC شده در نهایت ضدعفونی می‌شود و سپس به درون سیستم مجددا تزریق می‌گردد.

 

برای مطالعه نحوه ساخت یک سیستم کشت هیدروپونیک خانگی با حداقل هزینه، بر روی عکس زیر کلیک کنید

مزایای این سیستم:

1- کاهش شدید مصرف آب (مصرف بهینه آب)

2- کاهش شدید مصرف کود (مصرف بهینه مواد غذایی)

3- عدم آلودگی محیط زیست

4- افزایش رشد و محصول دهی گیاه

معایب این سیستم:

1- نیاز به سرمایه گذاری اولیه نسبتا بالاتر برای ایجاد تاسیسات آنالیز مواد و برگشت آب

به دلایل بالا، هم اکنون این تکنیک در سیستم هیدروپونیک در کل دنیا در حال اجرا بود و پیشرفت‌های بزرگی در این سیستم برای کاهش مصرف آب و کود و ضد عفونی ارگانیک محلول بوجود آمده‌اند.

• سیستم هیدروپونیک نیمه باز (Semi-open Hydroponic Systems):

یک سیستم هیدروپونیک که مشتق شده از دو نوع قبلی است که بصورت نیمه باز طراحی می‌شود. این تکنیک بدین صورت است که آب و محلول غذایی پس از تزریق به داخل سیستم و برگشت مجدد، بدون تنظیم میزان مواد موجود و فقط با تنظیم pH,EC مجددا به داخل سیستم تزریق می‌شود.

در این حالت فقط می‌توان مدت زمان محدودی از این تکنیک استفاده کرد و بعد از حداکثر 2 هفته برای عناصر ماکرو و حداکثر 4 هفته برای عناصر میکرو، می‌بایست آب و مواد غذایی بطور کامل در سیستم تجدید شوند.

این روش هم به دلیل مصرف زیاد آب و کود، آلودگی محیط زیست و تنظیم نبودن میزان مواد و در نتیجه امکان آسیب به رشد گیاه در طول رشد و کاهش محصول، منسوخ شده است.

مطالب مرتبط:

کشت هیدروپونیک، کلیات