در جهان، 8 ماده برای بستر کشت هیدروپونیک رایج و متدوال می‌باشد، که در این پست به معرفی اولین آنها می‌پردازیم.

1. بستر کشت هیدروپونیک با فیبر نارگیل (کوکوپیت) – (Coco Fiber):

این بستر، به دلایل 100% طبیعی بودن، ارگانیک و تجدیدپذیر بودن، جزو محبوب‌ترین نوع بستر کشت هیدروپونیک، در سراسر جهان است.

فیبر نارگیل می‌تواند به روش های مختلف، با توجه به مشخصات مورد نیاز برای استفاده از آن در سیستم هیدروپونیک، پردازش شود. یکی از مزایای اصلی در مورد استفاده از فیبر نارگیل بعنوان سوبسترا (پایه کشت) در مقابل کشت خاکی؛ حذف بیماری‌ها، آفات، شوری و ساختار نامناسب (فیزیکی / شیمیایی) خاک است.

همچنین، محصولات مورد نظر در کیسه‌های الیاف نارگیل، اجازه رشد با تراکم بالاتر جهت به حداکثر رساندن عملکرد و کاهش ضایعات آب و کود در همان زمان را خواهند داشت.

خصوصیات فیزیکو شیمیایی الیاف نارگیل:

• بهترین تعادل بین ظرفیت نگهداری هوا و آب
• درجه اسیدیته (pH – (potential of Hydrogen: درجه اسیدیته یا pH کنترل شده و ثابت محیط کشت که بدون افزودن مواد خاصی، بین 6.2-5.5 ثابت می‌ماند. این درجه از اسیدیته (pH) تقریبا برای اکثر محصولات، بهترین درجه pH برای جذب عناصر می‌باشد.
• ظرفیت نگهداری آب (WHC – (Water Holding Capacity: ظرفیت نگهداری آب بالای این بستر کشت، مزیتی است که تقریبا سایر بسترهای کشت از آن بی‌بهره‌اند. این ظرفیت بالای نگهداری آب در کنار ظرفیت نگهداری هوا، باعث کاهش خطر ریسک و شوک کمبود رطوبت در سیستم ریشه‌ای گیاه در روش هیدروپونیک می‌شود.

• ظرفیت تبادل کاتیونی (CEC – (Cationic Exchange Capacity: ظرفیت تبادل کاتیونی خاص فیبر نارگیل، به گونه‌ای است که می‌تواند به آرامی مواد مغذی جذب شده را در محیط ریشه، آزاد کند و این به معنی استفاده راحت‌تر و بی‌خطرتر گیاه از مواد داخل بستر کشت است. همچنین این اثر باعث ایجاد خاصیت بافری شده و تا حدی مانع از ایجاد شوک مواد غذایی به گیاه می‌شود.

ادامه مواد بستر کشت هیدروپونیک در پست بعدی…

مطالب مرتبط:

کلیات کشت هیدروپونیک