مفهوم LD50 در حقیقت به معنای متوسط دز کشنده برای آفات با مخفف (Median lethal dose) هست.
در حقیقت مقدار معینی از یک سم که اگر روی یک عده از حیوانات آزمایشگاهی (معمولا موش یا Rat) مورد مصرف قرار گیرد به‌طور متوسط 50 درصد آنان را از بین می‌برد.
هر چه عدد LD50 بیشتر باشه، درجه سمیت کمتر هست و بلعکس.
برای مثال سم رووال (قارچ‌کش سیستمیک) داری LD50 با عدد 5000 میلی‌گرم بر کیلوگرم
یا سم قارچ‌کش پنکونازول داری LD50 با عدد 2125 میلی‌گرم بر کیلوگرم
یا سم دیازینون (حشره کش غیر سیستمیتک و تنفسی) دارای LD50 با عدد 1250 میلی‌گرم بر کیلوگرم
یا قارچ‌کش بردوفیکس دارای LD50 با عدد 4000 میلی‌گرم بر کیلوگرم است.
البته این به این معنی نیست که چون سمیت این مواد کمتر است، پس نیازی به استفاده از محافظ در حین سمپاشی یا رعایت موارد ایمنی نیست. بلکه فقط به این معناست که خطر مسمومیت با این سموم بسیار کمتر است.
برای تولید مواد غذایی سالم، تا جاییکه امکان دارد از سموم با LD50 بزرگتر استفاده کنید.
البته هر چقدر که بتوانید بهداشت کشت (در زراعت، باغ، گلخانه و…) را بیشتر رعایت کنید، مسلما کمتر دچار حمله آفات و بیماری‌ها خواهید شد و در نهایت سم کمتر مصرف خواهید کرد.
و البته بهتر هست که در حد امکان از سموم ارگانیک یا عوامل بیولوژیکی برای کنترل آفات و بیماری‌ها استفاده کرد.
تقسیم بندی سموم بر مبنای درجه سمیت:
سموم فوق خطرناک با LD50 دهانی 50-0 و پوستی 200-0 میلی‌گرم
سموم با خطر متوسط با LD50 دهانی 500-51 و پوستی 2000-201 میلی‌گرم بر کیلوگرم
سموم کم خطر با LD50 دهانی 5000-501 و پوستی 20,000-2001 میلی‌گرم بر کیلوگرم
سموم بی‌خطر با LD50 دهانی 5000+ و پوستی 20,000+ میلی‌گرم بر کیلوگرم
مطالب مرتبط:
بسیار عالی . خلاصه و مفید
ممنون از شما